Er is een dringende vraag onder parfumliefhebbers, zozeer zelfs dat het nu wel een Phoenix lijkt: het is dé geur die lang blijft hangen. Het is een urgent onderwerp en kan niet genegeerd worden. Er zijn mensen die ervan overtuigd zijn dat de geur lang blijft hangen, maar die ongelijk krijgen wanneer ze geconfronteerd worden met een "Extrait" of "Eau de Parfum" die na ongeveer tien minuten dragen al verdwijnt. Vaarwel!

Er zijn mensen die geloven dat het afhangt van het huidtype, dus: "geen parfum blijft op mijn huid zitten". Dan moeten ze er misschien spijt van krijgen als ze een onaangename geur ruiken die ze niet lekker vinden en waar ze niet vanaf komen.

Anderen geloven dat het afhangt van de prijs, anderen van het merk, weer anderen van de kleur.
In werkelijkheid zijn de zaken iets complexer. Maar niet veel, laten we het proberen te begrijpen en het rustig aan doen.

Laten we beginnen met de moleculen. De afmetingen van moleculen zijn enorm gevarieerd en hangen af ​​van het aantal en de aard van de samenstellende atomen: het kleinste molecuul is dat van waterstof, maar er zijn natuurlijk ook zeer complexe en grote moleculen. Stel je twee mannen voor, de een dun en behendig en de ander een beetje mollig.

Dan is er - in deze vreemde gelijkenis tussen moleculen en individuen - wat we zouden kunnen definiëren als het vermogen om te springen. Dat wil zeggen, er zijn stoffen die worden gekenmerkt door een hoge "dampspanning" (gemeten in Pascal) en die "vluchtig" worden genoemd, andere die worden gekenmerkt door een lage "dampspanning" en die stilstaan ​​tenzij de temperatuur een beetje stijgt. Degenen die experts zijn in de scheikunde zullen me deze benadering vergeven, maar het is gewoon om het te begrijpen.

Nou, het is duidelijk dat de mollige man later komt dan de dunne die goed kan springen (vluchtige stof). Maar laten we niet vergeten dat het hier een omgekeerde race is, want de wens is dat de geur blijft hangen en niet dat hij vervliegt!
Vraag: maar als hij niet vervliegt en aan de huid blijft plakken, hoe kan ik hem dan laten ruiken aan iemand die er maar een meter vandaan is?
Je ziet dat het hier al ingewikkeld wordt.
Laten we het over concentraties hebben. Is een eau de toilette of een extrait de parfum beter? Een extrait is beter, maar we moeten het verduidelijken, want deze parameter alleen is niet voldoende.

Een parfum ontstaat door verdunning van een olie in alcohol. Maar wat is de maximale concentratie olie die ik kan oplossen? Antwoord: het hangt af van het type olie. Vraag: maar alleen daarvan? Nee, ook van het alcoholpercentage en van de temperatuur. Dus naast de moleculen en hun vluchtigheid speelt ook hun oplosbaarheid een rol.

Het hangt dus allemaal af van de formule.

In een parfum zitten vaak honderden componenten, die elk een fundamentele rol spelen. Daarom is het werk van de "Neus", of beter gezegd de Parfumeur, een serieuze zaak die bedrijven in de loop der jaren hebben geleerd. Daarom zijn ze er maar heel weinig en worden ze ... royaal betaald.

Het romantische idee om parfums in de garage te maken door bijvoorbeeld een vanillebasis te mengen met een rozenparfum, een formule die de laatste jaren erg populair is, is als de kleine scheikundige uithangen en denken dat je een vaccin of medicijn kunt maken dat kanker geneest. O God, er is een kans dat dit gebeurt, maar eerlijk gezegd is die kans klein. Er zijn mensen die het geloven, maar dat is een ander verhaal.
Maar laten we teruggaan naar ons en de complexiteit van de formules. Bedenk dat er stoffen in zitten die misschien heel weinig ruiken, die je nauwelijks kunt ruiken, maar die het succes van een parfum bepalen. Ze worden vaak gerekend tot de zogenaamde handelswaar.

Om terug te komen op het voorbeeld van de twee mannen hierboven: ik herinner me dat ik als kind deel uitmaakte van een volleybalteam. Omdat ik niet kon spelen, was ik een beetje te zwaar, ik was echt een verliezer! Ze lieten me de mascotte zijn. Het grappige is dat als ik er niet was, het team verloor, terwijl ze wonnen als ik er wel was. Aan het einde van het kampioenschap had ik geen punt gescoord, maar ik was absoluut onmisbaar geweest. Kortom, ik was een handelswaar.

Maak je geen zorgen, het parfum dat lang meegaat bestaat, en met een klein trucje verdwijnt het nooit. Absoluut nooit.

We hebben het allemaal en - afgezien van Jean Baptiste Grenouille, een geweldig personage in Suskinds roman die het niet had - is het er al sinds onze geboorte. Om het intens te laten voelen, is er een trucje, dat we in deze blog onthullen. Het is gebaseerd op weinig wassen, of liever gezegd met weinig water, geen zeep en veel haast.

Ik voel dat ik professor Lucio Merlini van de Universiteit van Milaan moet bedanken, die zo vriendelijk was om toezicht te houden op wat er geschreven werd. Ik ben met hem verbonden door een band van verwantschap en grote genegenheid.